Sedert enige jaren stelt de fiscale administratie de aftrekbaarheid van de kosten van privé onroerend goed in vraag. In eerste instantie riep zij de afwezigheid van enige band met de maatschappelijke activiteit in, maar sinds de bewuste arresten van het Hof van Cassatie ligt de focus op de bezoldigingsintentie, meer bepaald het bewijs van het bestaan van prestaties, en het voeren van een bezoldigingspolitiek. Dat bewijs blijkt in de praktijk helemaal niet zo evident. Bovendien is thans ook de aftrekbaarheid van managementfees minder vanzelfsprekend. De verschillende voorwaarden van aftrekbaarheid (artikel 49 W.I.B., het bewijs van werkelijke prestaties en een marktconforme vergoeding) komen onder meer aan bod tijdens dit seminarie van Tim Melis voor CVO HIK.