Country spotlight: Cyprus

Country spotlight: Cyprus

Cyprus... Een bestemming met heel wat mogelijkheden.

Op 9 juli stemde het Cypriotisch parlement in met enkele wijzigingen van de fiscale regels die van Cyprus een aantrekkelijke emigratie bestemming maken. De belangrijkste innovatie is de invoering van een zogenaamd non-domiciled (‘non-dom’) regime. Hierna gaan wij in op wat een non-dom is, en welk voordeel het voor u kan meebrengen.

Cyprus... Een bestemming met heel wat mogelijkheden.

Op 9 juli stemde het Cypriotisch parlement in met enkele wijzigingen van de fiscale regels die van Cyprus een aantrekkelijke emigratie bestemming maken. De belangrijkste innovatie is de invoering van een zogenaamd non-domiciled (‘non-dom’) regime. Hierna gaan wij in op wat een non-dom is, en welk voordeel het voor u kan meebrengen.

Wat is een non-dom?

Om het non-dom regime te begrijpen is het belangrijk om eerst een onderscheid te makken tussen de begrippen ‘inwonerschap’ en ‘domicilie’.

De meeste landen gebruiken inwonerschap als criterium om u te belasten op uw wereldwijde inkomen. Indien u geen inwoner bent, wordt u enkel belast op de inkomsten die u in die staat haalt. Inwonerschap wordt vaak bepaald door fysieke aanwezigheid. België gebruikt ‘woonplaats’ en ‘zetel van fortuin’. Uw woonplaats is waar u feitelijk woont, uw “thuis”. De zetel van fortuin is de plaats van waaruit het vermogen beheerd wordt, hetgeen bijvoorbeeld blijkt uit de relatie met uw bank.

Cyprus past een 183 dagen-regel toe. Indien u meer dan 183 dagen in Cyprus verblijft, dan wordt u geacht Cypriotisch rijksinwoner te zijn. Ook in dubbelbelastingverdragen (spelregels tussen de staten onderling over de heffingsbevoegdheid) wordt de heffingsbevoegdheid bepaald op basis van inwonerschap als feitelijk criterium. Dit wordt bepaald aan de hand van een reeks van criteria: waar u een permanente woning heeft, waar u het centrum van uw levensbelangen heeft, waar u gewoonlijk verblijft, nationaliteit en tenslotte in onderling overleg.

Uw inwonerschap kan u wijzigen door te verhuizen, bijvoorbeeld om zo aan de belastingregels van een andere staat onderworpen te worden.

Domicilie is moeilijker te definiëren, en ligt ergens tussen inwonerschap en nationaliteit. Het is een typisch begrip uit de Angelsaksische wetgeving dat niet voorkomt in de Belgische wetgeving. Vandaar ook dat de (vroegere) Britse gebieden zoals het Verenigd Koninkrijk, Malta en nu ook Cyprus die term toepassen. Uw domicilie is het land waarmee u de nauwste banden heeft, de plaats waar u vandaan komt. In vele gevallen gaat het om het land dat u beschouwt als uw ‘moederland’. Het is juist daarom dat een domicilie niet meteen wordt gekregen na de verhuis, hetgeen wel het geval is bij inwonerschap.

Meestal zullen domicilie en inwonerschap samenvallen, maar dit is niet altijd het geval.

Het begrip domicilie in deze context mag niet verward worden met het begrip domicilie in de betekenis van het adres waarop u bent ingeschreven in het Rijksregister (waar u ‘gedomicilieerd’ bent). De inschrijving in het Belgisch bevolkingsregister geeft een weerlegbaar vermoeden van Belgisch inwonerschap, maar is verder irrelevant in een internationale context.

Een non-dom is een persoon die inwoner is van een staat, maar zijn domicilie heeft in een andere staat. Een voorbeeld hiervan is een expat die enkele jaren woont en werkt in Dubai, maar die op termijn terug zal keren naar België. Hij is Dubai inwoner, maar zijn domicilie zou België zijn.

In Cypriotisch recht wordt een onderscheid gemaakt tussen ‘domicile of origin’ (op basis van het domicile van de vader of moeder) en ‘domicile of choice’ (verhuis met de intentie om zich permanent of definitief daar te vestigen). Cyprus beschouwt nu iedere persoon die geen domicile of origin in Cyprus heeft als non-dom. De enige beperking is dat als u in een periode van 20 jaar, 17 jaar inwoner bent geweest van Cyprus, u terug als gedomicilieerd in Cyprus wordt beschouwd.

Als Belg kan u dus in principe emigreren naar Cyprus en ongestoord (gedurende 16 jaar) gebruik maken van het non-dom regime. Als inwoner van Cyprus kan België u niet langer belasten op uw wereldwijd inkomen. Enkel uw Belgische inkomsten kunnen nog (beperkt) door België worden belast. En Cyprus heft evenmin vermogensbelasting.

Wat is het voordeel?

Een non-dom is een fiscaal inwoner van een staat die geacht wordt zodoende nauwe banden te hebben met een andere staat, dat de eerste staat hem niet volledig belast. Stel dat u voor uw werk naar het Verenigd Koninkrijk wordt gestuurd. U woont daar met uw gezin, stuurt uw kinderen naar een internationale school, en hebt een Britse bankrekening voor uw gewoonlijke betalingen. U behoudt echter uw woning in België, alsook uw beleggingen. U keert vaak een weekend terug naar België om bij familie en vrienden te zijn, etc. In deze omstandigheid is het aannemelijk dat u fiscaal inwoner bent van het Verenigd Koninkrijk, maar toch in België uw domicilie behoudt.

In het Verenigd Koninkrijk en Malta worden non-doms enkel belast op de inkomsten die zij in die staat halen, alsof zij een niet-inwoner zou zijn dus. De uitzondering is evenwel dat als u buitenlandse inkomsten in het land binnenbrengt (door ze te storten op een lokale bankrekening of te gebruiken voor een lokale uitgave), ze toch belast worden. Een Britse non-dom die dividenden ontvangt van een Hong Kong vennootschap, betaald op een Luxemburgse bankrekening, wordt niet belast in het Verenigd Koninkrijk. Indien dezelfde dividenden vervolgens overgeschreven zouden worden op een Britse bankrekening, kan er toch Britse belasting verschuldigd zijn. In deze systemen is het dus van belang vóór de emigratie een vermogen uit te keren waarvan geleefd kan worden.

De nieuwe regels in Cyprus zijn echter nog voordeliger. Meerwaarden, dividenden en interesten (steeds buiten de beroepsactiviteit) worden automatisch vrijgesteld van belasting, voor iedereen. Tot voor kort moest hierbij een aanzienlijk voorbehoud worden gemaakt. In plaats van belasting, werd een ‘special defence contribution’ geheven van 17% op dividenden en 30% op interesten. Dankzij de nieuwe wetgeving worden non-doms echter vrijgesteld waardoor ze in Cyprus effectief 0% betalen, ongeacht of de inkomsten in Cyprus worden binnengebracht. Anders dus dan in het Verenigd Koninkrijk en Malta.

Het enige waarmee u rekening moet houden is een jaarlijkse belasting van 0.6% tot 1.9% op de waarde van uw Cypriotisch vastgoed, en eventuele bronheffing in de staten waar uw overig vermogen gelegen is.


Een Cypriotische holding?

Uiteraard moet u steeds nog rekening houden met de roerende voorheffing op dividenden uit uw Belgische vennootschap. Het tarief bedraagt 15% op basis van het dubbelbelastingverdrag. Maar ook hier biedt Cyprus een oplossing, door lokale Cypriotische dividenden tevens vrij te stellen van bronheffing. Dit geeft de mogelijkheid om de aandelen van uw Belgische vennootschap in te brengen in een Cypriotische holding. Dividenden betaald door de Belgische vennootschap aan een Cypriotische holding (‘εταιρείες’) zijn vrijgesteld van roerende voorheffing op basis van Europese wetgeving (2011/96/EU). En als de Cypriotische holding vervolgens uitkeert aan uw privé vermogen, bent u als Cypriotisch inwoner opnieuw vrijgesteld van belasting.

Daarnaast kan u ook overwegen om de banden met België definitief door te knippen en de zetel van uw Belgische vennootschap te verplaatsen naar Cyprus (let wel op dat in bepaalde gevallen een zetelverplaatsing belast kan worden), of een nieuwe lokale operationele vennootschap op te richten. Het tarief van de vennootschapsbelasting in Cyprus van 12,5% is immers substantieel lager dan de 33,99% in België.

De wetswijziging van 9 juli voerde tevens een notionele interestaftrek toe aan de Cypriotische vennootschapsbelasting. In tegenstelling tot het vast jaarlijks percentage in België (AJ 2016: 1,63% voor niet-KMO’s, 2,13% voor KMO’s), werd geopteerd voor een variabel percentage op basis van de interest op 10-jarige overheidsobligaties vermeerderd met 3%. Ter referentie: de interest op Cypriotische overheidsobligaties bedraagt 6%.

En wat met het erfrecht en de successierechten?

Op 17 augustus 2015 is een Europese Verordening met betrekking tot internationale nalatenschappen in werking getreden. Op grond van deze Verordening wordt het toepasselijk erfrecht (wie zijn de erfgenamen en wat krijgen zij) bepaald door het recht van de laatste gewone verblijfplaats. Dit kan Cyprus zijn hoewel u (fiscaal) non-dom bent.

Net zoals het Belgische erfrecht, kent ook het Cypriotische erfrecht een “voorbehouden erfdeel” of “reserve”. Dit is een minimaal erfdeel dat bepaalde erfgenamen moeten krijgen. Het is echter mogelijk om de reserve buiten spel te zetten door het vermogen onder te brengen in een trust. Op die manier behoudt u dus een grote vrijheid met betrekking tot de verdeling van uw erfenis.

Cyprus heft bovendien geen belasting op schenkingen of uw erfenis. U kan dus vrij van belasting uw vermogen overdragen. Hierop bestaat één belangrijke uitzondering. Zoals gezegd wordt u automatisch gedomicilieerd in Cyprus indien u in een periode van 20 jaar, 17 jaar inwoner bent geweest van Cyprus. Indien u na 17 jaar uw vermogen zou wegschenken aan een andere non-domiciled (bijvoorbeeld uw erfgenamen), speelt een antimisbruikbepaling waardoor u toch kan worden belast.

Iets voor u?

Bovenstaande wetswijzigingen maken van Cyprus een gedroomde bestemming om te emigreren:

  • Geen Cypriotische belasting op uw portfolio inkomsten;
  • Ideale holding bestemming dankzij lage vennootschapsbelasting en notionele interestsaftrek;
  • Testamentaire vrijheid via trust; en
  • Geen belasting op vermogen, schenking of successie.


Als Cyprus toch niets voor u is, dan zijn er ook andere bestemmingen die u kunt overwegen, zoals bijvoorbeeld:

  • Verenigd Koninkrijk;
  • Malta;
  • Portugal;
  • Zwitserland.


Uiteraard zijn er ook verschillende niet-Europese bestemmingen die tal van mogelijkheden bieden en waarover wij u graag meer informatie bezorgen.

Kortom, aan mogelijkheden geen gebrek. De volgende keer u dus mijmert over het ongunstige (fiscale) klimaat in België, denk dan aan de woorden van Charles Tiebout: “If citizens are faced with an array of communities that offer different types or levels of public goods and services, then each citizen will choose the community that best satisfies his or her own particular demands. Individuals effectively reveal their preferences by voting with their feet.

Cazimir Advocaten,

19 oktober 2015.



Terug naar overzicht
Deze website maakt gebruik van cookies om uw gebruikservaring te verbeteren. Door verder te surfen, stemt u in met ons cookie-beleid. Meer info