In het tweede artikel van deze reeks werd duidelijk gemaakt dat de langstlevende wettelijk samenwonende partner beperkte wettelijke erfrechtelijke aanspraken heeft in de nalatenschap van de overleden partner, namelijk het vruchtgebruik op de gezinswoning en de huisraad. De langstlevende feitelijk samenwonende partner heeft helemaal geen wettelijke (lees: automatische) erfrechtelijke aanspraken in de nalatenschap van zijn overleden partner.

Uit het vorige artikel van deze reeks blijkt dat de vermogensrechtelijke situatie van de langstlevende echtgenoot niet alleen wordt bepaald door het erfrecht dat hij of zij heeft in de nalatenschap van de eerststervende, maar ook door een eventueel huwelijkscontract dat zij hebben gesloten. Een huwelijkscontract kan natuurlijk niet worden gesloten tussen samenwonenden. Zij kunnen echter wel een samenlevingsovereenkomst sluiten waarin zij afspraken maken over hun rechten en plichten.